از مثلث

ریخت، شکست، برید، از ریخت افتاد: 

هنگام راس مثلث، وقتی که آگاهی 

از شیب قاعده‌ی خود صعود کرد و آنگاه 

چون مایعی مذاب، بقایای خود را 

تف کرد و توی صورت ما پاشید

 ریشه‌های درخت، خون گرم زمین را زالووار 

مکیده بود و سیر نمی‌شد، نمی‌شد، همواره نمی‌شد 

چیزی در ریختن، بریدن و دوختن بود، بی اشاره به چیزی: 

آری هر شکل قاعده‌ای دارد (چنین گفت خدای افسارها):

 و در بالا رفتن از پوست، در صعود به قله، قاعده شکاک می‌شود 

سطح می‌شود، عبور می‌شود و می‌ریزد ولرم، لزج، نقطه‌وار، تمناوار 

و نوک مثلث: آنجا که تنها خدا ایستاده است و پلیکان

نیازمند قاعدگی است‌: نفس گرم حیوان. 

می‌ریزد، می‌شکند، بریده می‌گردد 

مثلثی که تا نمی‌خورد از وسط و 

اضلاع بی‌گناه خود را دیگر نمی‌پذیرد.

و اضطراب وسط‌ کمر وقت را

گاهی وحشیانه شکسته‌است