سروشنامه

جایی برای شعر

سروشنامه

جایی برای شعر

بایگانی
آخرین مطالب

۴ مطلب در فروردين ۱۳۹۸ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

یادداشتِ نیمه‌شب

وقتی مدام خودارضایی می‌کنی یعنی در حالِ سخن گفتنِ مدام با خویشتنی، و این خویشتن‌گرایی، سمی است خطرناک که آدم را بیشتر و بیشتر به درون سوق می‌دهد.

درونی که در آن هیچ چیز نیست. مثلِ یک جعبه‌ی توخالی که صرفِ بسته بودنش جذاب است و تو راجع به محتوای آن خیالبافی می‌کنی و شطحیات می‌گویی.

شطح یعنی سخنِ از خالی به خالی. و خالی‌های جهان چه جذاب است.

درون‌نگری، ختم به مالیخولیا می‌شود و سودا و هوس، هوس‌های مارگونه‌ی سبزپیکر، هوس‌های پیچک‌طورِ تو در تو. آیا «وسواس» چیزی از جنسِ همین هوس‌ها نیست؟

قرآن می‌گوید «من شر الوسواس الخناس»...

و شاید از این روست که هم‌جنس‌گرایی هم در ادیان ابراهیمی گناه است. گویی در گرایش به هم‌جنس، چیزی از «گرایش به خود» هست، و برعکس، افلاطون عشقِ به هم‌جنس را والاترین مرتبه‌ی عشق دانسته‌است...

  • س.ن
  • ۰
  • ۰

همیشه نیست

سنگی که از واقعه می‌اُفتد گاهی پیغمبری است

یا کتابی است پنهان بر سکوی باد.

همیشه سنگ تمامِ سنگ نیست

و در مساحتِ خود نمی‌گنجد.

  • س.ن
  • ۰
  • ۰

اینک

اینک جنون اینک بیابان اینک موج!
آنچه از من زاییده می‌شود همان است که مرا می‌زاید
کلمات من جنونِ جهان‌اند که بر سرم آوار می‌شود:
علف بر سر خود می‌روید و آب از سر خود می‌گذرد 
باد خود را به دور می‌فکند و
آینه در خود می‌رقصد.
آنچه از من زاییده می‌شود
همان است که مرا زاییده‌است.

  • س.ن
  • ۰
  • ۰

آری!

کلمه تمامِ کلمه است وُ 

خدا تمام خداست 

اما علف ناشنیده می‌ماند. 


  • س.ن