ببخش

مرا ببخش. زیرا نیستم. 

به من دست نزن، خواهی دید که دستانت از تنم عبور می‌کند. 

من از نبودنم شرمسارم زیرا صورت نیستنی‌ام قوی‌تر است از صورت هستنی‌ام. 

به من دست نزن چرا که آب می‌شوم... 

از این همه پوچی شرمسارم. به من نزدیک نشو... بگذار در کنج امن خودم بمانم...