خداپرستیِ من

خدا برای من یعنی آنچه هست، نه آنچه نیست. بنابراین هر وقت از بی‌پولی، مریضی، تنهایی و بی‌خوابی رنج می‌برم برای تسکینِ رنجم به خودِ بی‌پولی، مریضی، تنهایی و بی‌خوابی پناه می‌آورم. چون دردهای من واقعی هستند و وقتی درد را با واقعیت خودش پیوند می‌دهی دیگر درد نیست. 

بنابراین من از این زندگی هیچ چیز نمی‌خواهم.