اعترافاتِ یک روح سرگردان 2

من می‌دانم که از روی شهوت نگاه کردن به آدمها اشتباه است. من می‌دانم که از روی قصد و غرض نگاه کردن به آدمها اشتباه است. اما وقتی پایم را از خانه بیرون می‌گذارم، وقتی پایم را توی جامعه‌ی لعنتی می‌گذارم از جنسِ خودشان می‌شوم؛ در حالی که ته قلبم می‌دانم از جنسِ آنها نیستم. من خیلی جاها ناخودآگاه جوری رفتار می‌کنم که خوشایند بقیه باشد و نه خوشایند خودم و قلبِ خودم. اما حداقل به این درک رسیده‌ام که این را بدانم، و تلاش می‌کنم، قول می‌دهم هر روز تلاش کنم، که پایم را از این ورطه‌ی ناخوشایند بیرون بکشم. درست است انسانم و اشتباه می‌کنم، اما تلاش خودم را خواهم کرد، که هر روز به قلب خودم نزدیکتر شوم و با خودم روراست‌تر باشم و دیگر به خودم دروغ نگویم.