شعر سال نو

درخت آیینه ندارد

آیینه نقاب ندارد 

نقاب بی‌چهره است و 

چهره در آیینه می‌نگرد.

ای شب تابستانی دراز

ای کوه 

و ای بادهای همیشه سرگردان 

در چهره‌ی من نگاه کنید 

که کوزه‌ای شکسته است و 

از سبوی جهان آب می‌نوشد.