فکرهایی که داریم خیلی مسخره و سبُکاند؛ مثل بادکنکهای رنگی میمانند که در هوای بهاری ولو میشوند، و معلوم نیست کجا میروند، و ما را به کجا میبرند. چه مسخره است جهان؛ و چه بیانتها میخندد. بیایید ما نیز بخندیم، و مسخره باشیم، و بدانیم که فکرهایمان چقدر سبُکاند، و سبُکی این جهان را انتهایی نیست.
- ۰۳/۰۹/۰۲