شب اساطیری

خورشید بر نیزه‌های تهی جاری‌ست

و حدقه‌های تهی از چشم 

روزهای رفته را 

خون گریه می‌کنند. 

ای شب اساطیری 

بر نیزه‌ی کاج‌ زورقی از طوفان بیارای 

و روزهای رفته را

خرج حساب‌های خالی کن.

بر دفتر ورق‌نخورده‌ی تقویم 

هنوز جای من و تو خالی است 

و حدقه‌های تهی از چشم 

نظاره‌گران تاریخ‌اند.