ای آدمی که دوستت می‌دارم
آیا تو نیز
همچون پرتقالِ یخی
از درخت افتاده‌ای
یا آسمان تو را
به روی سبزه‌زار پرتاب کرده‌است
و یا این که نامِ تو را با گچ
بر چوب خشک، تراشیده‌اند
و طعمِ تلخت را در استکانِ چای حل کرده‌اند
تا من اینچنین دوستت داشته‌باشم
و تلخ و بی‌چیز باشم
و اینچنین خوشبخت و آواره.
- ۰۳/۰۸/۰۷