هنوز چیزی
از گذشته دارم
که به امروز نپیوستهاست
انگار بین باد و درخت
هنوز فاصله هست
و میوهی رسیدهی امروز
سالهای بعد
از شاخه خواهد افتاد.
اما برگهای پلاسیده
و حرفهای نگفته
و شکمهای برآماسیده
شایستهی احتراماند
زیرا روزی حقیقت ما را
در آینه خواهند گفت
و نامهای فراموششده را
به یادمان خواهند آورد.
هنوز چیزی هست
که بتوان نامی برآن نهاد
هرچند دیر، هرچند دور.
- ۰۳/۰۷/۰۱