نیزار

در نیزار نگریستم

و دانستم که خاک هم تنهاست

در خاک نگریستم

و دانستم که جهان تنهاست

در جهان نگریستم

و دانستم که دیگر تنها نخواهم بود. 

من و خاک و جهان

در تنهایی خود غوطه‌ور بودیم

و مثلِ ماهیان

در ابدیتِ خود شنا می‌کردیم

و باله‌های کوچکمان را

در تاریکی به رقص می‌آوردیم

و شمع‌های شناور را

از دریاچه‌ی شب‌رنگ

عبور می‌دادیم.