نه آنچنان که از بُن چاهی
بخارهای مسموم
و گازهای نشئه‌‌آور خاموشی
به خاک برخیزند:
هنوز مردم ایران
به انتظار یکی چاه
در صف ایستاده‌اند
هنوز منتظرند، هنوز منتظرند.
یک صف تفنگ می‌خواهم
رگباری از آهن و باروت
برای انفجار مغزهایی که
دیگر نمی‌اندیشند
که مثل ساعت کوکی
از کار افتاده‌اند، و با قطار زمان
عقب عقب به سوی کعبه‌ی مقصود
باز می‌گردند.
- ۰۲/۰۲/۰۸