مهران می‌گوید تو یکجور آزادی داری که من را یاد احمد پژمان می‌اندازد. راست می‌گوید. این آزادی درونی شاید بزرگترین عطیه‌ای بوده که خداوند به من بخشیده. و توان بی‌نهایت برای دوست داشتن انسان‌ها.
اما از لحاظ موسیقی، بله در کارهایی که ساخته‌ام این آزادی هست. اما ایده‌آلم از موسیقی ایرانی پژمان نیست. ایده‌آلم پرویز مشکاتیان است که به نظرم در صد سال اخیر در درست‌ترین نقطه‌ی ممکن در موسیقی ایران ایستاده. مثل عقاب در بلندترین نقطه. با چشمان تیز و روح بزرگ. من مقدمه‌ی بیداد مشکاتیان را با هیچ اثری در موسیقی ایرانی مطلقا عوض نمی‌کنم.
- ۰۲/۰۱/۲۲