فهم من

در فهم من، فهمی دیگر نهفته است که خود را می‌فهمد و مرا به دور می‌اندازد. 

از فهم من، فهمی زاییده می‌شود که پوسته‌ی اولیه‌اش را می‌شکافد و بی‌نیاز می‌شود. 

اگر که فهم من، مرا بهتر بفهمد، آنگاه به زبان می‌آیم.

تا پیش از آن لحظه، هر چه می‌گویم تفاله‌های زبان است.