فاجعه

آن سوی فاجعه سنگی‌ست 

با شیارهای سکوت که هر یک 

مسیری خالی را ترسیم می‌کنند: 

دهلیزی که مسیح بر زمین می‌افتد

دهلیزی که نفس اوج می‌گیرد، 

پرنده می‌شود، می‌خواند. 

 

آن سوی فاجعه سنگی‌ست 

یادگار مریخ،  یا نیاکان شوربخت ما

که دهانی از گل و دهانی از هوا داشتند: 

چگونه درد دلم را منجمد کنم؟ 

چگونه سکوت را منجمد کنم؟