دوستان!
برخی از آن مباحث قبلی
- تاریخ، جغرافیا و ارتفاع کاج‌ها-
اکنون سخت بیگانه گشته‌اند
و دهان ریشه‌ها به قعر زمین باز است
چنگیزخان مسیر آمده را
به سوی شرق باز می‌گردد
کتاب‌ها به سوی برگ سفید
به سوی بسم‌الله
بیهوده ورق می‌خورند
و فواره‌های خالی مرکز زمین را نشانه رفته‌اند.
آیا کدام چشم، یا کدام حدقه‌ی خالی
نشستن‌گاه آیینه خواهد بود
و سرسره‌های موازی
کدام کودک را
به سوی آسمان پرتاب می‌کنند؟
دوستان! برخی از آنچه گفتیم
اینک از خود گذشته‌است
و کلمات ما، کلمات ما را می‌بلعند.
ستارگان تشنه به خون، جاده‌های آسمانی را می‌پیمایند
و گلدسته‌های مساجد اذان صبح را
در خوابگاه مور و مور اقامه خواهند کرد.
- ۹۹/۰۵/۲۷