هرگونه نیاز به دیگری توهم است؛ ذهنی که در کودکی نیازمند عشق مادر بود، هنوز خیال می‌کند نیازمند عشق دیگری است. دریافت این واقعیت، مرا از گریه کردن و از رنج کشیدن و از ناله کردن دور می‌سازد، حس می‌کنم همچون قایقی هستم با بادبانِ برافراشته در آب‌های روان به سوی ابدیت.
- ۰۳/۰۹/۰۱