اول دبیرستان بودم که مبحثِ اتحادهای مثلثاتی را، بدون این که سر کلاس بروم (غایب بودم) از روی کتاب خواندم و فهمیدم. دبیر ریاضیمان، نادرمنش، که اتفاقاً خیلی سختگیر و سگاخلاق بود کفش بریدهبود که چطور بی این که سر کلاس باشم مبحث را فهمیدهام و سوالات امتحان را جواب دادهام.
پیشدانشگاهی بودم که رفتم کلاس هارمونی پیش دکتر.د، کلاس گروهی بود و تقریبا سیزده چهارده جلسه کار کردهبودند. کلِ جزوهی هارمونی را از یکی از بچهها گرفتم، ظرفِ دو هفته خودم را رساندم.
تقریباً در تمامِ مناسکِ زندگیام همینجوری بودم: خودرو.
الان هم هنرجوها را توصیه میکنم که خودشان، از خودشان یاد بگیرند. خودِ آدم بهترین معلمِ هر مبحثی است. معلمِ بیرونی فقط یادت میآورد که تو که بودی و که میتوانی باشی.
میدانم که این راه را، همینطور خودرو ادامه خواهم داد، و میدانم که روزی کفِ خودم خواهد برید که چه کسی بودم و چه شدم.
- ۰۲/۰۱/۱۱