شبانه ۲۱

خسته‌ام. امشب برای اولین بار اینقدر عمیق، فهمیدم امکانات ذهنی و مادی‌ام برای روشی که می‌خواهم آهنگسازی کنم عمیقا کافی نیست. این سیستم پارتیتور نوشتن و شنیدنش پشت پیانو یا نهایتا سیبلیوس تا یک جایی جوابگو بود. سیستم حرفه‌ای می‌خواهم با اسپیکر عالی و کارت صدای عالی‌تر که بشود با کیوبیس کار کرد، که چند ده میلیون تومان می‌شود هزینه‌ی همه‌شان با هم، یا باید بانک بزنم یا ارث کلفتی بهم برسد که از عهده بیایم. غصه‌ی کار اینجاست که استعداد و امکانات ذهنی‌ام عقیم مانده‌اند. یعنی می‌فهمم حتی "دقیقا" چه صدایی می‌خواهم ولی نمی‌توانم پیاده‌اش کنم. صدای گیتار الکتریک سیبلیوس واقعا بچگانه است. نمی‌شود ریتم آزاد نوشت و برنامه اجرا کند، میدی‌کنترلر لازم است تا آن صدا را در لحظه بزنی و ضبط شود. 

می‌دانم، می‌دانم که اگر پروژه‌ی ذهنی‌ام اجرایی شود درآمدی حداقل چند برابر الان می‌توانم داشته‌باشم، که می‌توانم کاری کنم که هیچ بنی‌بشری نکرده. اما با این وضعیت مالی (که حتی مامانم زنگ می‌زند از من پول قرض کند) هرگز نمی‌شود. خدایا کمکم کن.