همواره گفتهام؛ ترس از مرگ، ترس از پایان نیست. ترس از ابدیتی است که آن را هر لحظه احساس میکنیم.
هر بار که خورشید غروب میکند، انگار برای همیشه دارد غروب میکند. وقتی کسی را دوست میداریم، انگار برای همیشه دوست داشتهایم، و هر کلامی که بر زبان میآوریم باورِ عمیقی است که مثلِ خوشهی گندم در قلبِ ما کاشته شدهاست.
شاید ترس از مرگ، ترس از رویارویی با باورهایمان، رویاهایمان و عشقهایمان باشد.
- ۰۲/۰۱/۱۲