فعل، نزول کلمه است از ساحت بی‌زمانی به ساحت زمان‌مندی.
وقتی که زاده می‌شویم نامی بر ما می‌نهند، یعنی که ساحت بی‌زمان ما را با آن نام، که فعلیت ندارد و دگرگون نمی‌شود تعریف می‌کنند.
فعل: کار، ابتدای نزول است و در عین حال ابتدای زمان، وسوسه، زایش، کنش و الخ.
پس خدا کلمه است و انسان فعل او. اما اگر که فعل نباشد کلمه هرگز تحقق نمی‌یابد. در ساحت تحقق نیافته و قدسی خود خواهد ماند.
- ۰۱/۰۵/۱۷