سروشنامه

جایی برای شعر

سروشنامه

جایی برای شعر

بایگانی
  • ۰
  • ۰

روشِ نقد فراستی

«سام‌علیکُم دوستان. امروز می‌خوایم راجع به نهنگِ آرنوفسکی صحبت کنیم. نهنگ، نفرت‌انگیزه، غیرانسانیه، و علی‌رغم ادعای کارگردان ....» 

«سام‌علیکُم، خیلی‌ها نظرِ من رو راجع به برادرانِ لیلا پرسیده بودن، باید بگم که برادرانِ لیلا در برابر ابد و یک روز که تازه اون هم فیلم ضعیفی بود هیچی نیست»

«دیشب Tar رو دیدم، فیلم عجیبیه، من نیم ساعت اول نفسمو حبس کرده‌بودم، فقط تونستم یه سیگار بکشم، هیجان‌انگیز، غافلگیرکننده و در سینمای جدید جهان بی‌نظیر...»

***

من اصلاً کاری به زاویه‌ی دید فراستی ندارم، کاری به معیارهای هالیوودی‌اش ندارم، اما نقد برای من فرایندی «از پایین به بالا» است و نه «از بالا به پایین». کار منتقد این نیست که درباره‌ی خوب یا بد بودنِ چیزی قضاوت کند، منتقد کاری می‌کند که مخاطب خودش به نتیجه‌ای در این باره برسد. 

فراستی نقدش را از برچسب‌گذاری شروع می‌کند، و بعد با پیش‌فرضِ همین برچسبی که اولِ کار گذاشته ادامه می‌دهد و گند می‌زند به سراپای یک فیلم، یا یک فیلم را تا عرشِ اعلا می‌رساند. کاری که از دیدِ من هر چه باشد، «نقد» نیست. 

  • ۰۲/۰۱/۱۵
  • س.ن

نظرات (۱)

  • حدیث ملاحسینی
  • دقیقا فقط ارزش‌گذاری می‌کنه. تحلیل چندانی در حرفاش دیده نمی‌شه.

    پاسخ:
    تحلیل هم می‌کنه، اما با پیش‌زمینه‌ی ایدئولوژیک. 

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی