شبانه ۲۰

آمده‌ام کافه گیشه. منتظر شیما و علی هستم. گفتم در این فاصله چند سطری بنویسم که زمان بگذرد. یک پارک دوبلی کردم که خیلی با خودم حال کردم، اگر افسر بودم به خودم گواهینامه‌ی مادام‌العمر می‌دادم، یعنی ماشین افتاد دقیقا به موازات جوب با حفظ تقارن محض، خیلی هندسه‌ی کار خوب درآمد. گرسنه‌ام مثل سگ (ما اصولا هر چیز شدیدی را به سگ تشبیه می‌کنیم: دروغ میگی مثل سگ، عاشقی مثل سگ، مثل سگ باهاش رفتار کن). آنقدر دنیا بیخود است که به آدم عمیقا این فرصت را می‌دهد که بیخود نباشد.

اگر دنیا بیخود نبود زندگی خیلی بی‌معنی می‌شد.