خداوندا من انسان سادهای هستم، درست مثل یک درخت، و همچون درخت برگ دارم و برگهایم نیز هر یک درختی کوچکاند، و با باد میانهی خوبی دارند، و من باید مثل برگها که آزادانه خود را به باد میسپارند، دیگر از مرگ نهراسم، و برگهایم را به باد بسپارم که بروند و دیگر هرگز بازنگردند.
- ۰۳/۰۴/۱۵
شکر...
بسیار عارفانه
انگار تو هم ازین کتابی که من خونده ام خوندی...
خیلی پست خون دار و جون داری بود
ممنون