برای او

شب بوی سنگ و سمبوسه می‌دهد 

و کفش ورزشی‌ با بندهای سرخ 

گل‌های وحشی را پرپر می‌کند

انگار که در میان شهر

خمپاره ترکیده باشد و

باز شب بوی سمبوسه‌ی تند می‌دهد

مثل خیابان سردی که با هم از آن گذشتیم.

اگر که باد سرد بود

لب‌های ما به روی هم هزاران بار

یخ می‌بست و 

بوسه‌ای از سنگ بر جای ‌‌می‌گذاشت.